Eindelijk haalde ik mijn naaimachine deftig vanonder het stof. De zwangerschap, verbouwen, een extra project op het werk, een opleiding, het huishouden… Echt alles hield me weg uit de naaikamer. En dat maandenlang. Zo vaak werd ik eraan herinnerd om nog eens te naaien. Maar het ging niet. Tot ik besloot dat het genoeg was. Straks zou ik bevallen zonder iets gemaakt te hebben voor de baby. Dat zou te vreemd zijn. Dus ik sprak eind mei met manlief af dat ik een hele dag ging naaien en hij zijn plan moest trekken met de jongens.

Zo gezegd, zo gedaan. En het ging voorruit! Ineens met 2 dingen die ik absoluut niet leuk vind tijdens het naaien. Ik ging aan de slag met een voor mij onbekend pdf-patroon én ik ging ervoor gaan op mijn nieuw naaimachine dat me ook al de nodige frustraties bezorgde. Een ongelofelijke trend in de naaiwereld zijn de pdf-naaipatronen. Een paar ontwerpers zijn gestopt met het verkopen van gedrukte patronen, zoals Zonen09 en Colette Patterns. Pdf-patronen, dat printen, knippen en plakken. Ik ben er echt geen fan van. Het bewaart zich ook rommeliger. Maar ja als er een patroon zo schattig is dan kan je af en toe niet anders.

Ik ging aan de slag met Spring Romper 105 van Brindille & Twig. Ik ging aan de slag met maat 0-3 maanden (62). Omdat ik niet weet of de maten klein uitvallen en omdat ik niet geloof in een kleine baby leek me dat de veiligste maat. De matentabel voor dit patroon gaat helemaal tot 5-6 jaar. Super tof dus!

Eenmaal het patroon geplakt was ging het overtekenen en het knippen van de stof vanzelf. Babykleertjes zijn zo vertederend klein. Ook het naaien ging heel erg vlot. Het patroon heeft een heldere, bondige beschrijving en is voorzien van massaal veel foto’s. Het schattige resultaat heeft aangezet tot veel meer naaisels van hetzelfde patroon ‘Spring Romper 105’ van Brindille & Twig.

En oh ja, mijn nieuw naaimachine en ik sloten vrede. Ik heb erop gevloekt omdat ik het machine niet zo goed kende. Maar ondertussen is het niet meer zo onwennig en gaat het wel.